Shri Gajanan Maharaj Bawanni – श्री गजानन महाराज बावन्नी

जय जय सद्गुरू गजानना । रक्षक तुची भक्तजना ।।१।।
निर्गुण तू परमात्मा तू । सगुण रूपात गजानन तू ।।२।।
सदेह तू परि विदेह तू । देह असूनि देहातीत तू ।।३।।
माघ वद्य सप्तमी दिनी । शेगांवात प्रगटोनी ।।४।।

उष्ट्या पत्रावळी निमित्त । विदेहत्व तव हो प्रगट ।।५।।
बंकटलालावरी तुझी । कृपा जाहली ती साची ।।६।।
गोसाव्याच्या नवसासाठी । गांजा घेसी लावुनी ओठी ।।७।।
तव पदतीथें वाचविला । जानराव तो भक्त भला ।।८।।

जानकीरामा चिंचवणे । नासवुनी स्वरूपी आणणे ।।९।।
मुकिन चंदुचे कानवले । खाऊनि कृतार्थ त्या केले ।।१०।।
विहिरीमाजी जलविहिना । केले देवा जलभरणा ।।११।।
मधमाश्यांचे डंख तुवा । सहन सुखे केले देवा ।।१२।।

त्यांचे काटे योगबले । काढुनि सहजी दाखविले ।।१३।।
कुस्ती हरिशी खेळोनी । शक्ती दर्शन घडवोनी ।।१४।।
वेद म्हणुनी दाखविला । चकित द्रविड ब्राम्हण झाला ।।१५।।
जळत्या पर्यकावरती । ब्रम्हगिरीला ये प्रचिती ।।१६।।

टाकळीकर हरिदासाचा । अश्व शांत केला साचा ।।१७।।
बाळकृष्ण बाळापूरचा । समर्थ भक्तचि जो होता ।।१८।।
रामदासरूपे त्याला । दर्शन देवुनि तोषविला ।।१९।।
सुकलालाची गोमाता । व्दाड बहू होती ताता ।।२०।।

कृपा तुझी होतांच क्षणी । शांत जाहली ती जननी ।।२१।।
घुडे लक्ष्मण शेगांवी । येता व्याधी तूं निरवी ।।२२।।
दांभिकता परि ती त्याची । तू न चालवूनि घे साची ।।२३।।
भास्कर पाटील तव भक्त । उध्दरिलासी तू त्वरीत ।।२४।।

आज्ञा तव शिरसा वंद्य । काकहि मानति तुज वंद्य ।।२५।।
विहिरीमाजी रक्षियला । देवां तु गणु जव-याला ।।२६।।
पितांबराकरवी लीला । वठला आंबा पल्लविला ।।२७।।
सुबुध्दी देशी जोश्याला । माफ करी तो दंडाला ।।२८।।

सवड्द येथील गंगाभारती । थुकुंनी वारिली रक्तपिती ।।२९।।
पुंडलिकांचे गंडांतर । निष्ठा जाणुनि केले दुर ।।३०।।
ओंकारेश्र्वरी फुटली नौका । तारी नर्मदा क्षणात एका ।।३१।।
माधवनाथा समवेत । केले भोजन अुच्छिष्ट ।।३२।।

लोकमान्य त्या टिळकांना । प्रसाद तूंची पाठविला ।।३३।।
कवर सुताची कांदा भाकर । भक्षिलीस त्वा प्रेमाखातर ।।३४।।
नग्न बैसुनी गाडीत । लिला दाविली विपरीत ।।३५।।
बायदे चित्ती तव भक्ती । पुंडलिकावर विरक्त प्रीती ।।३६।।

बापुना मनी विठ्ठल भक्ती । स्वये होशि तू विठ्ठल मूर्ती ।।३७।।
कवठ्याचा त्या वारक-याला । मरीपासूनी वाचविला ।।३८।।
वासुदेव यति तुज भेटे । प्रेमाची ती खुण पटे ।।३९।।
उध्दट झाला हवालदार । भस्मिभूत झाले घरदार ।।४०।।

देहांताच्या नंतरही । कितीजणा अनुभव येई ।।४१।।
पडत्या मजुरा झेलियले । बघती जन आश्र्चर्य भले ।।४२।।
अंगावरती खांब पडे । स्ञी वांचे आश्र्चर्य घडे ।।४३।।
गजाननाच्या अध्दत लीला । अनुभव येती आज मितीला ।।४४।।

शरण जाऊनी गजानना । दु:ख तयाते करि कथाना ।।४५।।
कृपा करि तो भक्तांसी । धावुनी येते वेगेसी ।।४६।।
गजाननाची बावन्नी । नित्य असावी ध्यानीमनी ।।४७।।
बावन्न गुरूवारी नेमे । करा पाठ बहू भक्तीने ।।४८।।

विघ्ने सारी पळती दूर । सर्वसुखाचा येई पुर ।।४९।।
चिंता साया दुर करी । संकटातूनी पार करी ।।५०।।
सदाचार रत सद् भक्ता । फळ लाभे बघता बघता ।।५१।।
सुरेश बोले जय बोला । गजाननाची जय बोला ।।५२।।